Rozdział: Dziewiętnaście…
– Gdy sprawy zaczynają się komplikować… // Part Trzeci…†††Krwista noc †††
Nie odpowiedział mi. Nim wyskoczył wyszeptał chyba „przepraszam…” Ale nie jestem pewien.
Nie wiedziałem, że to pożegnanie…
Zasnąłem z wycieńczenia…
***Obudziłem się, dyszałem ciężko. Poczułem, że jestem sam. Szybko uniosłem się na rękach i stwierdziłem, że nie leże w sarkofagu. Tylko w łożu i to nie w moim łożu. Ciemno bordowe ściany, mahoniowe biurko, czarnowłosy mężczyzna siedzący na fotelu obok mojego łóżka.
- Sasuke… – Wyszeptałem a blond-włosy opadły mi na twarz. Chłopak spojrzał mi w oczy.
- On tu był… – Wysyczał. – Powiedz mi czym ty kurwa jesteś..? – Był zły. Zamknąłem oczy z trudem powstrzymując łzy.
- Ja… To było… To bolało…. Tam tego dnia. – Łzy zaczęły płynąć po mych policzkach.
- Gadaj..
- Sasuke USPOKÓJ SIĘ! – Krzyknął drugi wampir, przysiadając z drugiej strony łóżka. Zwróciłem w jego stronę swoją głowę. Z mych oczu płynęły łzy. – Powiesz nam? – Kiwnąłem powoli głową.
- D-dobrze… – Skryłem twarz w kolana i zacząłem opowiadać. – To był dwanaście lat temu. – Zamknąłem oczy a obrazy stanęły mi przed oczyma. – Mój tata.. To wszystko jego wina. Tam dnia.. To była zima. Byłem mały. Nie wszystko pamiętam… Tego dnia do naszego domu przyszła Yakuza.* – Załkałem, jak małe dziecko. – W tedy byłem sam z mamą i tatą. A potem były tylko strzały. Mama wzięła mnie na ręce i zaczęła uciekać, ale kula ją dosięgła. Zginęła na miejscu, chroniąc mnie. Pamiętam potem jeszcze… Kły, jak wasze, jak u wampira a potem pustka. Nicość… – Opowiadałem jeszcze długo. – (…) Po kilku latach na moim brzuchu pojawiła się pieczęć. – Wskazałem na brzuch i odsłoniłem go lekko. – Jestem demonem, wiem.. – Stwierdziłem cicho.
…******…
Zabijecie mnie wiem^^*.* Sorry, że takie krótkie, ale czasu nie mam xD...
_________________
Yakuza* – Mafia..
.jpg)
